ગુજરાતી બચાવો સંસ્કૃતિ બચાવો : ખરેખર?????

હમણાં ફેસબુક ઉપર એક પેજ જોયું. જેનું નામ હતું “ગુજરાતી બચાવો સંસ્કૃતિ બચાવો”



સૌ પ્રથમ તો એક સવાલ... કોઈ સંસ્કૃતિ કે કોઈ ભાષા ને બચાવવાની જરૂર ક્યારે પડે? જયારે એ મરી રહી હોય ત્યારે.... ખરું? અને ભાષા મરે ક્યારે? જયારે એ ભાષા નવી પેઢી ને અનુસાર પોતાને બદલવા તૈયાર ના હોય ત્યારે....



આજે દુનિયાભરમાં ઈંગ્લીશની આટલી બોલબાલ છે...શા માટે? કારણ એક્દમ સિમ્પલ છે, એ ભાષા એ પોતાને માનવ સમાજ પર ભારે થવા દીધી નથી, તમે ગમે તે રીતે, ગમે તે સ્ટાઈલમાં આ ભાષા બોલી શકો છો અને પેઢી દર પેઢી એમાં જરૂર પ્રમાણે ફેરફાર થતા જાય છે.. આજે આપણે જે ઈંગ્લીશ બોલીએ છીએ એ આજ થી ૨૦-૩૦-૪૦-૫૦ વર્ષ પહેલા નહોતી બોલાતી, ઉપરાંત આજે જે શબ્દો જે મૂળ ભારતીય ભાષા નાં છે એ પણ આપણે બિન્દાસ વાપરીએ છીએ. આ બધું જોઈને શું કોઈ બ્રિટિશરએ આનો વિરોધ કર્યો? ના... શા માટે? શું એમને એમની ભાષા પ્રત્યે પ્રેમ નથી? ગર્વ નથી? ઓફકોર્સ એમને છે... તો શું એમને એમની સંસ્કૃતિ લુંટાઈ જવાનો ભય છે? ના એમને એ ભય નથી, કારણ સરળ છે: એમની સંસ્કૃતિને સમયની સાથે બદલાતા આવડે છે.



જયારે આપણે??? આપણને સમય ની સાથે બદલાવું ગમતું નથી. એના સૌથી સરળ ઉદાહરણ તરીકે કોઈ પણ ગુજરાતી ડીક્શનેરી લઇ જુઓ. ઈ.સ. ૧૯૪૦ પછી એમાં કોઈ નવી આવૃત્તિ બહાર આવી નથી,કારણ? આપણો શબ્દભંડોળ ત્યાં જ અટકી ગયો છે, અને એ કોઈ ને બદલવામાં રસ પણ નથી. કારણકે આપણા સાહિત્યના સભ્યો: લેખકો,કવિઓ વગેરે ભદ્રંભદ્રનાં સીધા વારસદાર છે. આજની ગુજરાતી સીરીઅલોમાં જે ડાયલોગ હોય છે એ સાંભળીને તમે જો આજની પેઢી પાસેથી ગુજરાતીની કદર કરવાની આશા રાખશો તો સોરી,અમે એ નહિ કરી શકીએ, કારણકે અમને શેક્સપીયરનાં ઈંગ્લીશથી પણ નફરત છે અને ભદ્રંભદ્રના ગુજરાતીથી પણ નફરત છે. કારણકે એ અમારી ભાષા નથી,એ સામાન્ય લોકો ની ભાષા નથી. It’s for class and not mass.



આજે દક્ષિણ ભારતમાં, ત્યાંની યુવા પેઢી તેમની માતૃભાષાને લઈને જાગૃત છે કારણકે એ ભાષાઓએ, તેમનાં સાહિત્યે યુવા પેઢીને અનુરૂપ લખ્યું છે, અને એ પેઢીને રસ પડે એ ભાષામાં,નહિ કે ભદ્રંભદ્ર કે શેક્સપિયરની ભાષામાં. જયારે ગુજરાતીમાં માંડ આંગળીના વેઢે ગણાય એટલા લેખકો યુવાપેઢીની ભાષા બોલે છે,અને બાકીના સાહિત્યકારો એમનો વિરોધ કરે છે. આ કરચલાવૃત્તિનાં રહેતા તમે આજની પેઢીને ભાષાનું ગૌરવ લેવાનું કઈ રીતે કહી શકો?



અને જો ગુજરાતીને બચાવવાની જરૂર આવી પડી હોય એવી કટોકટી સર્જાય તો પછી એવી ભાષાને સાચવીને કામ શું છે???



આવું જ સંસ્કૃતિનું છે, આપણે આપની ૫૦૦૦ વર્ષ જૂની સંસ્કૃતિની યશોગાથા ગાતાં બેસી રહીશું તો સંસ્કૃતિનો કંઈપણ ઉદ્ધાર નથી થવાનો, અને એમ જ સંસ્કૃતિ મરી પરવારશે. ૫૦૦૦ વર્ષ પહેલા જે પણ હતું તે એ સમયને અનુરૂપ હતું અને સમય સાથે તાલ મેળવીને ચાલવાથી જ સંસ્કૃતિની ગરિમા જળવાશે નહિ કે નવીનતાનો વિરોધ કરવાથી.



આનાથી વધારે તો શું કહું?? સમજદાર કો ઈશારા હી કાફી હૈ...

Woman Education

“Yaar I wanna earn good money and wanna support my husband and family, so that economical burden of the family can be shared, but my in-laws are not allowing me to do so” a told her friend b
In reply b said, “same is with me, I was earning handsome money before marriage, and even if given an opportunity I can support my family but my in-laws are not allowing me”
------------------------------------------------------------------------------------------


Well this above cited dialogues can be hypothetical but so real in India. Well, maybe we r changing our life style and thinking, maybe we have accepted “woman independence” at some or the other level in life, but still there are families and social groups that are still conservative regarding their “bahus” leaving the house to earn money.



Some of the reader would think why I am writing about this even after “seeing” woman of my granny’s generation working and earning money. But the thing is, I belong to one of those very few social groups/societies where women are given all kind of freedom right from the beginning of their life. What about the others?



I did my graduation in Arts, I saw soooo many girls, having real capability and intention of making career, so brilliant that they can easily get through any good professional course, doing their specialization in some such kinda subject which hardly can be helpful in future. I asked some of them for their this decision, they said if they’d study more they would not get “good” grooms from their circle, some said their parents were not ready even for this, they had fought with their parents for their education.



I can’t understand why marriage is so important thing for a gal/woman and also when she has spent her 1/4th life educating herself & she can’t even use her knowledge to help her “family”?????? (In fact, sometimes they ignore her knowledge by saying “what would you know?”)



Girls, we have our own life. We can’t be dependent on our husband or in-laws or parents for each and every little thing. I know woman always has been a “second sex” and no one has ever taken her thoughts seriously, that is also just because we allow people to take decisions of life on our behalf. World is equal ours as much as theirs. We always think that he’s earning good money; hence he would be proven as a nice husband (just for economical reason?????). But nothing is constant in world, you don’t know what is there in future or how safe are you gonna be with that person. Just be yourself, any every stage of life…




(P.S.: dedicated to a real good friend of mine, who “left” her career after marriage and also to another great friend, who did not leave her career, in fact continued pursuing higher studies after marriage)